Kapelletjes ademen nostalgie

© TG

Ons Vlaamse land wordt veelal gekleurd door de talloze kapelletjes langs verscheidene wegen. Vele gebedshuisjes verdwenen helaas doorheen de jaren, anderen konden gelukkig de tand des tijds overleven. Met dank aan mensen als Herman Dambre, die zich met hart en ziel inzetten om de kapelletjes in oude glorie te bewaren.

“Ik ben afkomstig uit Kemmel en heb al van kindsbeen een voorliefde voor kapelletjes. De rust en symboliek die deze monumenten uitstralen ligt me nauw aan het hart. Toen ik merkte dat heel wat van die kapelletjes in verval raakten, klopte ik aan bij de eigenaars met de vraag of ik ze mocht herstellen. En zo heb ik momenteel 12 kapelletjes onder mijn hoede in onder andere Abeele, Watou, Boeschepe en Steenvoorde. Er zijn ook kapelletjes die zodaning aangetast zijn door te tand des tijds, dat herstelwerk weinig uitdoet. Die laat ik dan maar zo.”

Hoe onderhoud je de kapelletjes?

“Dat hangt natuurlijk af van kapel tot kapel. Sommige heb ik van nieuwe beelden voorzien en voerde ik herstellingswerken uit aan het dak of vloer. Andere voorzag ik dan weer van een nieuw laagje verf dat me wordt bezorgd door de eigenaars. Ik zorg er ook voor dat de omgeving rond de kapel proper is door bijvoorbeeld de grond wat te spitten. Om alle kapelletjes mooi te krijgen ben ik toch een week in de weer. Twee keer per jaar ga ik hiervoor op ronde. Eén keer in het voorjaar en een keer in het najaar.”

Heb je een lievelingskapelletje?

“Het kapelletje bij het station van Abeele vind ik echt prachtig, al had ik er weinig werk aan. Maar ze hebben natuurlijk elk hun verhaal. Hier in de Stoppelweg in Watou bijvoorbeeld stond de kapel bij een Hofstede. De Hofstede werd vernield, maar de kapel staat er gelukkig nog. Het onderhoudswerk is eigenlijk een echte passie van mij, en het brengt ook zeer veel rust. De kapelletjes staan vaak afgelegen op prachtige locaties. De moeite om te ontdekken.”

© TG