Hoeve Burgweg Oostvleteren

Marleen Lebbe voor de hoeve© TG

Onder een heerlijk lentezonnetje duikt de hoeve van de familie Sampers op in de velden van Vleteren. Toen Marleen Lebbe en Frans Sampers elkaar in 1983 hun jawoord gaven, werden Oost- en Westvleteren hier letterlijk verenigd.

“Ik ben afkomstig van een hoeve in Westvleteren en deze hoeve in de Burgweg in Oostvleteren is al vier generaties (sedert 1875) in handen van de familie van mijn man. Toen we huwden namen wij er onze intrek. Vier zonen en één dochter groeiden hier op, en nu huppelen onze kleinkinderen er rond. Mijn man en ik kweken melkkoeien en dikbillen, en daarmee verbonden bewerken we de akkers ook voor mais en graan. Een opvolger in de vijfde generatie Sampers staat voorlopig nog niet klaar. Al speelt onze oudste zoon die in de zorgsector werkt, met het idee om er ooit een zorgboerderij van te maken."

«

Ik ben enorm trots op de notelaar die zich op de plaats bevindt waar vroeger de wal rond de hoeve liep. Vermoedelijk werd hij geplant in het jaar dat de hoeve werd gebouwd, nl. rond 1781.

»

De prachtige hoeve ademt geschiedenis!

“Mijn schoonvader Emiel kon daar veel over vertellen. Zeker over gebeurtenissen tijdens de Wereldoorlogen. Zo werden hier tijdens W0I kleine barakken opgetrokken. Deze deden dienst als bioscoopzaaltje. Tijdens WOI brandde een deel van de schuur af door een onoplettende Franse soldaat. Die stootte een kaars om en de hoeve vatte vuur. Gelukkig kon graan die van de zoldering viel, de vlammen doven. De hoeve werd hersteld in 1921 met geld van de Franse staat. En uiteraard zijn er ook anekdotes die wij kunnen doorgeven. Toen onze kinderen klein waren, kwamen heel vaak vriendjes spelen. Dan haalden we strobalen van de hooizolder en kon iedereen kampen bouwen. Want planken en touw vind je op de boerderij bij de vleet. Eén keer werd een strobaal vastgemaakt met touw aan een poort van de schuur. Mijn man haalde de baal op met zijn tractor en trok naar de stal. Ook de poort volgde zijn pad."

De hoeve heeft heel wat mooie hoeken en kantjes. Maar toch steekt er ééntje bovenuit.

“Ik ben enorm trots op de notelaar die zich op de plaats bevindt waar vroeger de wal rond de hoeve liep. We hebben de boom opgemeten en vermoedelijk werd hij geplant in het jaar dat de hoeve werd gebouwd, namelijk rond 1781. De wal is verdwenen, al vind je er hier en daar nog een stukje van terug op het erf.”

© TG

Contactpersonen