De Blauwe Doos in Oostvleteren

©SV

OOSTVLETEREN - In 2021 viert CO₇ zijn 15-jarig bestaan... En hoe! Telkens kloppen we in één van de 7 gemeenten aan bij een huisnummer 7 of 15. In deze Preus strijken we neer in Feestzaal De Blauwe Doos in de Hogebrugstraat 7 in Oostvleteren. Filip De Meester en Marie-Anne Verlende vertellen honderduit waarom zo zo preus zijn ‘up nunder plekke’. “Een toonvoorbeeld van een erfgoedkundige verbouwing, zo hoorden we onze renovatie van schuur tot feestzaal als eens vernoemd worden”, aldus Marie-Anne en Filip…

Hoe kwamen jullie op het idee om de schuur om te toveren tot evenementenzaal?

“De aanleiding daarvoor was het huwelijk van onze dochter Janne, dat gepland stond in augustus 2014”, lachen Marie-Anne (61) en Filip (62). “Die deadline zorgde ervoor dat we vlug beslisten om erin te vliegen en effectief werk te maken van onze eerdere vage renovatieplannen om de schuur uit 1770 opnieuw functioneel te maken. Vanzelfsprekend was de weg ernaartoe intens en bij momenten stresserend, maar tegelijk ook verbazend vlot. De werken waren ingrijpend, maar zoals het hoort bij een erfgoedkundige verbouwing altijd met respect voor de authenticiteit. Zo gingen het volledige dak inclusief de pannen eraf en werden de zijplaten volledig heropgebouwd, maar werden bij de heropbouw zo veel mogelijk oorspronkelijke materialen behouden. Een element dat we bijvoorbeeld behielden was het houten dakgebinte. Daarnaast respecteerden we de oorspronkelijke oppervlakte. Rond de schuur voorzagen we geen verharding, maar waterdoorlatende parkeergelegenheid. Ondanks de vele authentieke materialen zorgt het contrasterende rechterdeel voor een modernere look en integreerden we wel alle modern comfort in de feestzaal. Dankzij de bar, de frigo’s en de ijstafel kan de minutieus gerestaureerde schuur nu perfect dienst doen voor feestjes, recepties of etentjes. Toen het project net af was, hoorden we De Blauwe Doos vermeld worden als een ‘toonvoorbeeld’ van een erfgoedkundige renovatie. Uiteraard doet een dergelijke blijk van erkenning ons glimmen van trots.”

Van waar komt de benaming De Blauwe Doos?

“Eind de jaren ’90 baatte ik in onze woning - eveneens een gerestaureerde authentieke hoeve uit begin de jaren 1700, aanpalend aan de schuur -  een woonwinkel uit, genaamd De Blauwe Doos”, legt Marie-Anne uit. “In De Blauwe Doos verkocht ik allerhande woondecoratie voor binnen en buiten, onder andere ook tafellinnen en handgeschept papier. Interieurvormgeving houdt me dus al langer dan vandaag bezig. Speciaal voor het huwelijk van Janne huurde ik voor in de feestzaal een prachtige pendellamp van ontwerper Tim Van Steenbergen in de vorm van een bruidsjurk. De speling met licht en schaduw, het contrast met het antieke houten dakgebinte vond ik achteraf zo geslaagd dat ik de lamp uiteindelijk zelf aankocht. Het werd hét uithangbord van onze evenementenzaal: authentiek, huiselijk en gezellig in combinatie met hier en daar een moderne touch. Ook de authentieke  voederbakken, die dienst doen als wastafels, die prachtig samensmelten met de vernieuwde vloertegels, vind ik bijzonder geslaagd.”

Zo ruim en weids wonen, hoe voelt dat?

“Zelf ben ik afkomstig van het abdijcomplex van Lo, waar mijn voorouders een brouwerij uitbaatten”, duidt Marie-Anne. “Kort na mijn geboorte verhuisde ons gezin naar Brugge, waar mijn hart na al die jaren nog steeds ligt. In 1985 trouwde ik met Filip, die geboren en getogen is in Oostvleteren. De hoeve en schuur, beter bekend onder de naam ‘Hoeve Vagueback’ of ‘la ferme au 4 cheminiers’, waren al jaren in het bezit van Filips familie. De hoeve stond echter meer dan 25 jaar gewoon leeg. Toen wij er onze intrek namen renoveerden we ze stapje per stapje: van de vroegere paardenstallen tot een ruime, warme, hedendaagse woning. Voor ons gezin met vijf dochters was de luchtige, open hoeve een ongelofelijk cadeau om te mogen opgroeien. Ook nu nog, nu enkel de jongste twee dochters, onze ‘tweeling’, in het weekend thuis wonen, genieten onze zes kleinkindjes van de ruime bovenverdieping en de uitgestrekte tuin. Als stadsmus apprecieer ik hoe langer hoe meer de vrijheid die landelijk wonen biedt. Met de hand op het hart kan ik absoluut erkennen dat ik ervan geniet om ‘gewoon’ thuis te zijn, en creatief bezig te zijn in ons huis, te tekenen, schilderen en lezen”, aldus Marie-Anne.

© SV