Het casino in Kemmel

© SV

In de Polenlaan 7 in Kemmel ligt nog steeds het voormalige casino-cinemacomplex. Sinds een kleine dertig jaar wordt het uitgebaat door Philippe Felix als restaurant-tea-room onder -jawel! – de naam ‘Casino’. Het gebouw is tot ver in de omstreken bekend, en niet enkel omwille van de modernistisch getinte voorgevel. “Tot in de kleinste details zoals de menukaart toe, proberen we de geschiedenis van dit gebouw in leven te houden”, aldus uitbater Philippe.

Waarvoor staat het Casino zoal bekend?

“Niet toevallig is onze specialiteit Hammetje met Sint-Bernardus. Sinds enkele jaren is Hans Depypere van brouwerij Sint-Bernardus de eigenaar van deze woning”, vertelt uitbater Philippe Felix, die afkomstig is uit Roeselare. “Mijn eerste schoolreis was naar… de Kemmelberg, nota bene. Toen had ik niet het flauwste vermoeden dat ik ooit hier ging aanbelanden. In 1990 verhuisde ik naar Kemmel. Midden de jaren ’90 was VTM-nieuwsanker Cathérine Moerkerke hier zelfs jobstudent. De rust, de natuur, het landelijke en de mentaliteit van ‘iedereen-kent-iedereen’ vind ik heerlijk hier. In mij schuilt nochtans een echte avonturier. Mijn broer woonde jarenlang in Brazilië en staat sinds een tijdje mee achter het fornuis. Naast streekgerechten serveren we dan ook heel wat gerechten uit de wereldkeuken.”

Welke historische verhalen over het pand ken je?

“Het casino werd opgericht in 1936 door Valère Grysole. In het linkerdeel was er een hotel, café en restaurant. Het gedeelte aan de rechterkant bevatte een cinema. Als lid van de filmcommissie ging Valère hoogstpersoonlijk de films die er tijdens het weekend getoond werden, uitkiezen in Brussel. Ook in Nieuwkerke bezat hij trouwens een cinema. Oudere dorpsbewoners herinneren zich dat zelfs nog. Jammer genoeg kon niemand mij tot nu toe helpen aan foto’s van de cinemazaal zelf. Nochtans moeten die nog ergens bestaan”, hoopt Philippe. “Achteraan het gebouw was een zaaltje met een podium waar toneel gespeeld werd. Die historiek en de bijhorende verhalen levend houden, vinden wij ontzettend belangrijk. Overal doorheen onze menukaart bijvoorbeeld zijn foto’s van de beginjaren opgenomen.”

Hou je zelf van de modernistische stijl?

“Enorm. Het gevoel dat de tijd is blijven stilstaan trekt me heel erg aan. Toeristen spreken ons vaak aan op de charmante stijl. Ergens verwachten ze geen art-déco in een dorpje als Kemmel. Het gebouw zelf is niet beschermd, het staat wel op de inventaris bouwkundig erfgoed. Het ligt ook zeer dicht bij de beschermde Dries. Enkele jaren geleden hebben we het interieur van de zaak helemaal opgeknapt. Toen kozen we er bewust voor het niet hypermodern te renoveren, maar in dezelfde stijl te blijven: met klassieke toetsen en warme tinten. Afgelopen zomer werden ook de gevelstenen opgefrist. Eind de jaren ’60 werd de cinemazaal opgedoekt en verkocht, waardoor het oorspronkelijke gebouw in twee gesplitst werd. Jarenlang waren de verticale letters ‘casino’ die verticaal in de gevel verwerkt waren, overschilderd in wit. Daar is tegenwoordig niets meer van te zien, want enkele jaren terug renoveerden de buren het aanpalende gedeelte erg grondig en modern."

© SV